Rancière, gunumuzun en ozgun siyaset ve sanat kuramcilarindan. Her iki alanda da ufuk acici ve ezber bozucu kuramlar gelistirmesinin yani sira, bu iki alani daima birbirleriyle iliskileri icinde ele aliyor. Cunku ona gore sanat ve siyaset, birbirleriyle "arizî" olarak temas eden, iki sabit ve ayri gerceklik degil. Ortak bir mekn kurma, bu meknda yer alacak ozneleri ve nesneleri tanimlama etkinligi, sanatin ve siyasetin bulusma noktasini olusturuyor. Estetik de, Platon'dan gunumuze sanatin ve sanat uzerine soylemin gecirdigi tarihsel donusumun son noktasi. Neyin sanat olup neyin sanat olmadigini belirleyen ozgul bir "tanimlama rejimi". Bu rejim, Kant ve Schiller'in kayda gecirip kuramlastirdiklari "sanatin ozerklesmesi" sureciyle basliyor; Baudelaire'le, Mallarmé'yle, 20. yuzyilin avangardlariyla devam ediyor. Schiller'in "amacsiz ozgur oyun" diye tarif ettigi sanatin ozerkligi, gundelik hayattaki tahakkumden bagimsiz bir mekni ve etkinligi vaat ediyor. Iste "estetik devrim"le siyasa - from Amzon